Tijdens haar bezoek aan Pakistan is de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton op stevig Pakistaans verzet van journalisten en televisiepubliek gestuit tegen Amerikaanse aanvallen met onbemande vliegtuigen. Daarnaast liet Clinton zich genuanceerder uit over mogelijke Pakistaanse kennis van de verblijfplaats van terroristen. Een dag eerder suggereerde ze nog openlijk dat mensen in de regering van deze verblijfplaatsen op de hoogte moeten zijn.Gevraagd naar het gebruik door de Verenigde Staten van onbemande vliegtuigen om liquidaties van terreurleiders uit te voeren, een werkwijze die zelden door Amerikaanse politici bij name genoemd wordt en ook binnen de CIA zeer geheim is, antwoordde Clinton slechts 'dat er een oorlog gaande is'.In een interview voor de Pakistaanse televisie, dat live uitgezonden werd, kreeg Clinton er behoorlijk van langs van het overwegend vrouwelijke publiek. Iemand vroeg haar hoe Clinton terrorisme zou duiden. "Is dat het vermoorden van mensen met onbemande vliegtuigen?" voegde ze daar direct aan toe. Dezelfde vrouw vroeg daarop of de minister dit soort liquidaties
en bomaanslagen, zoals die van afgelopen week in Peshawar waarbij meer dan honderd mensen omkwamen, beide als terreurdaden beschouwde.Clintons bezoek aan Pakistan werd eerder deze week direct danig opgeschud door de bomaanslag op een markt in Peshawar. Haar rondreis reflecteert de verslechterde betrekkingen tussen beide landen. Dat werd nog eens benadrukt door haar opmerkingen over Pakistans falen om de dreiging van Al-Qaida binnen zijn grenzen weg te nemen.Het Pakistaanse leger is bezig met een offensief tegen de Taliban in Zuid-Waziristan. Twee eerdere pogingen mislukten, waardoor de vraag rees of Pakistan wel voldoende bereid is de strijd aan te gaan met de opstandelingen. In niet mis te verstane woorden merkte Clinton donderdag op dat leden van de Pakistaanse regering op de hoogte zijn van de verblijfplaats van Al-Qaida-leden en dat ze onvoldoende inzet tonen om de strijd met hen aan te gaan.Vrijdag kwam Clinton hier enigszins op terug. Hoewel ze de inhoud niet werkelijk veranderde, uitte ze zich voorzichtiger over het onderwerp. "We weten niet waar -en ik heb geen informatie dat zij dat wel weten- ze zich schuilhouden, maar dit is een grote regering. Een regering met veel lagen. Ergens in Pakistan moet iemand zijn die weet waar deze mensen zich ophouden."
